NeoPedia
در یك پژوهش انجام شد

بررسی وجود برخی آلاینده های خطرناك در میگو

بررسی وجود برخی آلاینده های خطرناك در میگو

نئوپدیا: نتایج بررسی میزان تركیبات آروماتیك حلقوی و فلزات سنگین در میگوهای بسته بندی عرضه شده در تهران نشان داد كه مصرف این میگوها از نظر وجود فلزات سنگین برای انسان خطری ندارد ولی به سبب بالا بودن هیدروكربن های آروماتیك، مصرف زیاد میگو ممكنست خطراتی به همراه داشته باشد.


به گزارش نئوپدیا به نقل از ایسنا، فلزات سنگین همچون آلاینده هایی هستند که بوسیله آب، رسوبات، مناطق ساحلی و رودخانه ها وارد دریا می شوند و می توانند بوسیله زنجیره غذایی در اندام های ماهی، میگو و دیگر آبزیان رسوب کرده و انباشته شوند. ورود این آلاینده ها به بدن می تواند موجب بیماری ها و عوارض مختلفی همچون سرطان، نارسایی کلیوی، لطمه سیستم عصبی مرکزی و... شود.
یکی دیگر از آلاینده های مهم اقیانوس ها و دریاها؛ «هیدروکربن های آروماتیک» هستند که می توانند بوسیله زنجیره غذایی وارد بدن آبزیان شده و در اندام های آنها تجمع یابند. این آلاینده ها اغلب از احتراق ناقص مواد آلی مثل سوخت های فسیلی و چوب ها، سوزاندن و خاکستر کردن زباله ها، آتش سوزی جنگل ها و مزارع و کارهای صنعتی وارد محیط می شوند. حمل و نقل های دریایی، ضایعات پالایشگاه های نفت و گاز و حوادث غیرمترقبه موجب آلودگی اقیانوس ها و دریاها با ترکیبات آروماتیک می شود. بررسی های مختلف سرطان زا بودن این ترکیبات را ثابت کرده اند.
از آنجائیکه میگو ارزش غذایی و تجاری به نسبت بالایی دارد و تا حالا تحقیقی درباب میزان آلودگی فلزات سنگین و ترکیبات آروماتیک روی میگوهای دریایی و پرورشی بسته بندی شده در ایران انجام نشده است، پژوهشگران به بررسی میزان این مواد آلاینده در این میگوها پرداختند.
«سحر عاطفی صدرینی»، «عبدالله جمشیدی» و «جلال حسن»؛ پژوهشگران دانشکده دامپژشکی دانشگاه فردوسی مشهد و دانشگاه تهران، در انجام این پژوهش مشارکت داشتند.
نمونه گیری این مطالعه در زمستان سال ۱۳۹۷ از ۱۲۰ عدد میگوی بسته بندی شده از ۱۰ بسته هم وزن و دارای تاریخ تولید و با سایز مشابه که توسط پنج شرکت مختلف بسته بندی شده بودند، انجام شد. برای اندازه گیری فلزات سنگین از دستگاه جذب اتمی و برای تعیین هیدروکربن های حلقوی آروماتیک از روش کروماتوگرافی گازی-جرمی استفاده شد. فلزات سنگین بررسی شده در این مطالعه؛ روی، سرب، آرسنیک، کادمیوم، نیکل، مس، کروم، جیوه، منگنز و تیتانیوم بودند.
با اندازه گیری میزان این فلزات سنگین در میگوها مشخص شد که بیشترین میانگین غلظت به ترتیب مربوط به روی، مس و آرسنیک و کم ترین میانگین غلظت نیز مربوط به عنصر کادمیوم است. مقایسه میزان فلزات سنگین در این نمونه ها با میزان استاندارد مشخص شده توسط سازمان بهداشت جهانی (WHO) نشان داد که تمامی فلزات سنگین اندازه گیری شده، غلظتی کم تر از استاندارد WHO دارند.
با اندازه گیری غلظت ترکیبات آروماتیک حلقوی شناخته شده، مشخص شد که در نمونه میگوها ترکیبات نفتالین، آسنفتیلن، کرایسن و آسنافتن وجود دارد. بررسی ها نشان داد که مقادیر نفتالین، آسنافتن و کرایسن از حد استاندار تعیین شده بالاتر است و باید ارزیابی های دقیق تری خصوصاً از نظر نزدیکی به منابع آلودگی انجام گیرد. چونکه مصرف مواد غذایی آلوده به ترکیبات آروماتیک حلقوی به سبب داشتن ترکیبات سرطان زا ممکنست برای انسان خطرناک باشد.
طبقه یافته های این پژوهش؛ بطور کلی مصرف میگوهای فوق از نظر وجود فلزات سنگین برای انسان خطری ندارد؛ اما باتوجه به امکان انتقال هیدروکربن های آروماتیک بوسیله زنجیره غذایی به انسان، آلودگی به این ترکیبات می تواند بعنوان یک هشدار برای مصرف زیاد میگو تلقی شود. لازم است تحقیقات بیشتر در فصول دیگر سال و بر برندهای بیشتری صورت گیرد تا نتایج کامل تری حاصل شود.
یافته های این مطالعه به صورت مقاله علمی پژوهشی با عنوان «بررسی ترکیبات آروماتیک حلقوی و فلزات سنگین در میگوهای سفید (Metapenaeus affinis) عرضه شده شهر تهران» در فصل نامه بهداشت مواد غذایی؛ وابسته به دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، انتشار یافته است.




منبع:

1399/07/26
15:07:16
5.0 / 5
1665
تگهای خبر: استاندارد , پژوهش , پژوهشگران , پژوهشی
این مطلب نئوپدیا را می پسندید؟
(1)
(0)

تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب
لطفا شما هم نظر دهید
= ۲ بعلاوه ۲
NeoPedia