در یك مطالعه بررسی شد
دغدغه های زیست محیطی در زنان بیشتر است یا مردان؟
نئوپدیا: بررسی های یک مطالعه نشان داد؛ میزان کنشگری زنان و مردان تفاوت معناداری ندارد. بااینکه زنان نگرانی بیشتری نسبت به مسائل زیست محیطی دارند اما افزایش میزان نگرانی، به سبب کمبود منابع در دسترس آنها و مسئولیت های سنگین تر خانگی، موجب افزایش میزان مشارکت آنها در کنشگری محیط زیستی نمی گردد.
به گزارش نئوپدیا به نقل از ایسنا، کنشگران محیط زیستی افراد دغدغه مند نسبت به محیط زیست هستند که در سازمان های غیر دولتی فعال در حوزه محیط زیست مشارکت دارند. برخی مطالعات نشان داده که زنان در مقایسه با سایر حوزه های زندگی سیاسی، در جنبش های مربوط به محیط زیست فعال تر هستند.
از آن جایی که در جامعه ایرانی مطالعه ای درباب نقش جنسیت در کنشگری محیط زیستی، انجام نشده است، «لیلا علوی»؛ استادیار گروه جامعه شناسی دانشگاه بین المللی امام خمینی قزوین، میزان کنشگری محیط زیستی زنان و مردان عضو سازمان های مردم نهاد محیط زیستی استان آذربایجان شرقی را مورد بررسی قرار داد.
در این مطالعه به صورت تصادفی ۳۷۵ نفر از ۲۳ سازمان مردم نهاد (سمن) استان آذربایجان شرقی با بهره گیری از پرسش نامه بررسی شدند.
میزان کنشگری محیط زیستی در این مطالعه با مشارکت هایی مثل مشارکت مادی، امضای بیانیه ها و نوشتن نامه، شرکت در رویدادهای عمومی برگزارشده سمن ها درباره موضوعات محیط زیستی، کارهای آموزشی و فرهنگ سازی، کارهای حفاظتی، برنامه های تحقیقاتی در این عرصه، توسعه گردشگری پایدار و بوم گردی و... ارزیابی شد.
در این مطالعه مشخص شد که پدر و مادر بودن، تاثیر مستقلی بر میزان کنشگری زنان و مردان ندارد. البته ممکنست عوامل مختلف اثر یکدیگر را خنثی کرده باشد.
برمبنای نتایج این مطالعه، میزان کنشگری زنان و مردان تفاوت معناداری ندارد و زنان عضو سمن های محیط زیستی استان آذربایجان شرقی، کنشگری بیشتر و معناداری نسبت به مردان عضو این سمن ها ندارند.
بگفته پژوهشگر این مطالعه؛ زنان نگرانی بیشتری نسبت به مسائل زیست محیطی دارند اما افزایش میزان نگرانی، به سبب کمبود منابع در دسترس آنها و مسئولیت های سنگین تر خانگی، موجب افزایش میزان مشارکت آنها در کنشگری محیط زیستی نمی گردد.
بر این اساس؛ یافته های این پژوهش می تواند برای سازمان های مردم نهاد محیط زیستی مفید باشد. چونکه عضویت زنان در این سازمان ها، منبعی است که می تواند حتی کوچک ترین و کم اهمیت ترین جنبه های رفتار محیط زیستی آنها را تقویت کند.
پژوهشگر این تحقیق می گوید: اگر جنبش های محیط زیستی و سازمان های مردم نهاد مربوط به آن می خواهند الگوی مصرف روزانه افراد را تغییر دهند و آنها را متمایل به پذیرش مسئولیت در قبال مسائل زیست محیطی کنند، احیانا تمرکز روی زنان موثرترین استراتژی ممکن خواهد بود. برای فعال تر شدن زنان و مشارکت آنها در نقش های کلیدی سمن ها، باید مسئولیت آنان در خانه و مراقبت از کودکان، نسبت به حال حاضر کم تر شود و گرنه آثار متناقض جنسیت، همچنان خیلی از زنان با میزان نگرانی بالای محیط زیستی را به سمت نقش های حمایتی و کم اهمیت تر در سازمان های محیط زیستی سوق خواهد داد.
یافته های این مطالعه به صورت مقاله علمی پژوهشی با عنوان «شکاف جنسیتی در کنشگری زیست محیطی: یک تحلیل جامعه شناختی» در فصل نامه محیط شناسی دانشگاه تهران، انتشار یافته است.
منبع: نئوپدیا
این مطلب نئوپدیا را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب