پژوهشگران بررسی كردند
تاثیر لالایی مادر بر نوزادان نارس
به گزارش نئوپدیا نتایج یك پژوهش نشان می دهد، صدای لالایی مادر پس از این كه نوزادان نارس از ساكشن لوله تراشه استفاده می نمایند می تواند سبب تغییر در تعداد تنفس، تعداد ضربان قلب و میزان اكسیژن خون شریانی شود.
به گزارش نئوپدیا به نقل از ایسنا، نوزادان كم وزن و نارس، گروه در معرض خطر جامعه بوده و مشكلات روانی و جسمانی زیادی را نسبت به نوزادان طبیعی تجربه می كنند. پژوهشگران در پژوهشی با عنوان " تاثیر لالایی با صدای مادر بر پاسخ های فیزیولوژیك، به دنبال ساكشن لوله تراشه در نوزادان نارس" این مورد را بررسی كردند.
در پژوهشی كه توسط بتول پورابولی، استادیار گروه پرستاری كودكان و نوزادان دانشگاه علوم پزشكی تهران، مسعود ریانی، استادیار گروه پرستاری بهداشت همگانی دانشگاه علوم پزشكی كرمان، فاطمه حسینی، دانشجوی پرستاری مراقبت های ویژه نوزادان دانشگاه علوم پزشكی كرمان و مه لقا دهقان، استادیار گروه پرستاری بهداشت همگانی دانشگاه علوم پزشكی كرمان انجام شده، آمده است: « ایران جزو مناطق با شیوع بالای زایمان زودرس است. برپایه آخرین آمار انتشار یافته توسط وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكی در سال ۱۳۸۲، ۱۳.۵ درصد نوزادان ایرانی به صورت نارس متولد شده اند. شایع ترین علل مرگ و میر نوزادان، بیماری غشای هیالین(۶۰%) است. امروزه در بخش مراقبت ویژه برای برای بعضی از این نوزادان به علل فیزیولوژیكی و بالینی گوناگونی از تهویه مكانیكی استفاده می شود.»
محققان در این مقاله می گویند: « میزان كلی عوارض تهویه مكانیكی در نوزادان حدودا ۳۱.۹ درصد است كه عموما شامل ترومای فشاری، سندرم های نشت هوا، صدمه های تروماتیك به راه های هوایی بزرگ و هم عوارض ناشی از لوله تراشه است. از آن جا كه این بیماران دارای لوله داخل تراشه هستند، به منظور افزایش اكسیژن رسانی و تمیز و باز نگهداشتن مجاری هوایی، در صورت نیاز ساكشن لوله داخل تراشه باید صورت گیرد. با اینكه ساكشن برای بیماران لوله گذاری شده یك لزوم است، اما كاربرد آن می تواند تاثیرات منفی هم داشته باشد. همچون آنها، تغییر در علائم حیاتی نوزادان به صورت كاهش درصد اشباع اكسیژن( به دلیل دستكاری حین تهویه و افت فشار قفسه سینه)، اختلال ( افزایش یا كاهش) در تعداد ضربان قلب، پنومونی( یكی از عفونت های رایج ریه)، نوسان در فشار خون و فشار داخل جمجمه و ترومای راه های هوایی، سپسیس(عفونت خون) و خارج شدن لوله تراشه است.»
پژوهش حاضر، یك كارآزمایی بالینی از نوع متقاطع است كه طی ماه های فروردین تا مرداد ۱۳۹۵ در بخش ویژه نوزادان بیمارستان افضلی پور كرمان روی نوزادان نارس با سن حاملگی كمتر از ۳۷ هفته، انجام شد. بعد از كسب موافقت از كمیته اخلاق دانشگاه علوم پزشكی كرمان و شرح بیان اهداف پژوهش و روش كار، هم چنین پس از انجام هماهنگی با مسئولان بیمارستان افضلی پور كرمان و مسئول فنی بخش مراقبت های ویژه نوزادان، نمونه گیری توسط پژوهشگر شروع شد.
در این پژوهش آمده است: « پژوهشگر پس از شناخت مادر نوزاد، خویش را معرفی كرده، به بحث و گفتگو در ارتباط با وضعیت نوزاد و شرایط فعلی مادر و آشنایی با نیازهای وی برای به دست آوردن حس اعتماد در مادر پرداخت. بعلاوه با بررسی نیازهای مادر و ایجاد رابطه ای اطمینان بخش، مادر را برای شركت بیشتر در امر درمان و كمك به بهبود سریع تر نوزاد تشویق كرده و در حین كسب رضایت آگاهانه برای انجام مداخله، تمایل و شایستگی مادر را برای خواندن لالایی مورد ارزیابی قرار داد. پس از احساس آمادگی در مادر برای خواندن لالایی، پژوهشگر با هماهنگی مسئول بخش، اتاقی را جهت ضبط لالایی انتخاب و از مادر درخواست نمود تا در این اتاق یك لالایی كه در طول حاملگی برای جنین خود می خوانده یا می خواهد برای نوزادش بخواند، برای پژوهشگر خوانده تا او به وسیله MP3 موردنظر، صدای مادر را ضبط كند.»
محققان در این مقاله می گویند: « نتایج نشان داد كه استفاده از لالایی با صدای مادر پس از ساكشن، سبب تغییر در تعداد تنفس، تعداد ضربان قلب و میزان اكسیژن خون شریانی شده است و مصرف اكسیژن و انرژی در نوزاد را كاهش و در نتیجه احتیاج به دریافت اكسیژن بیشتر را در نوزاد می كاهد. نتایج این مطالعه می تواند در خدمات بالینی برای كمك به برقراری ثبات در تنفس، ضربان قلب و میزان اكسیژن خون شریانی در نوزادان نارس اینتوبه ای كه ساكشن می شوند به كار گرفته شود؛ كه این خود هم می تواند در كاهش عوارض ناشی از ساكشن و استرس ناشی از آن موثر و به بهبود روابط والدین و فرزندان كمك نماید.»
این پژوهش در چهارمین شماره دوره پنجم نشریه "پرستاری كودكان" انتشار یافته است.
این مطلب نئوپدیا را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب