پژوهشگران كمیته ساماندهی تحقیقات كووید-۱۹ مطرح كردند
نكاتی درباره احتمال ابتلای مجدد به كووید-۱۹
به گزارش نئوپدیا بررسی های پژوهشگران کمیته ساماندهی تحقیقات کووید-۱۹ در مورد احتمال ابتلای مجدد به کووید-۱۹ حاکی از این است که احتمال عفونت مجدد یا عود بیماری وجود دارد؛ اما با واکسیناسیون گسترده افراد، پیروی از اصول پیشگیری و مدیریت صحیح بیماری میتوان از بروز مکرر و عواقب ناشی از مبتلا شدن به این بیماری جلوگیری کرد.
به گزارش نئوپدیا به نقل از ایسنا، عفونت مجدد و در پی آن بستری مجدد یک مشکل اساسی و پر هزینه در همه گیری کووید-۱۹ است. این مساله علاوه بر چرخش ویروس در جامعه و ایجاد جهش های جدید، ممکنست موجب مقاوم شدن ویروس نسبت به واکسن ها شود.
بیش از ۹۰ درصد افراد آلوده به کووید-۱۹، حدود یک هفته بعد از شروع علایم آنتی بادی تولید می کنند و این آنتی بادی ها برای حداقل سه ماه در بدن ماندگاری دارد. ولی سوال این جاست که آیا افرادی که از کووید-۱۹ بهبود یافته اند، در مقابل عفونت مجدد کووید-۱۹ محافظت می شوند؟
بر همین اساس؛ پژوهشگران کمیته ساماندهی تحقیقات کووید-۱۹ و گروه اپیدمیولوژی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با تهیه یک گزاره برگ، احتمال عفونت مجدد، بستری مجدد و بازگشت مجدد ناشی از کووید-۱۹ را بررسی کردند.
برای تهیه این گزاره برگ، با انجام یک مطالعه مروری نظام مند و متاآنالیز، مقالات انتشار یافته تا ششم مارس ۲۰۲۱ در پایگاه های داده معتبر جستجو شد و بعد از بررسی مقالات ۲۵، مقاله که با سوال این تحقیق مرتبط بود، مورد بررسی قرار گرفت.
برای پاسخ به سوال این تحقیق نیاز است که ابتدا مفاهیم مورد نظر به درستی تعریف شوند:
عفونت مجدد
عفونت مجدد؛ به عفونی شدن باردیگر بدن با سویه جدید و یا میکروب جدید گفته می شود. مطابق تعریف CDC؛ دو معیار برای ارزیابی موارد مشکوک به عفونت مجدد وجود دارد:
１- افرادی که پیش از ترخیص حداقل یک تست PCR منفی در خصوص بهبودی از بیماری داشته؛ اما در زمان بیشتر از ۹۰ روز از ابتلای اولیه، صرف نظر از داشتن یا نداشتن نشانه های بیماری، تست PCR مثبت داشته باشند.
２- افرادی که ۴۵ تا ۸۹ روز پس از ابتلای اولیه، علاوه بر نتیجه مثبت تست PCR، علائمی شبیه عفونت کووید-۱۹ را داشته باشند و شواهدی در خصوص تماس نزدیک با بیمار تایید شده و قطعی مبتلا به کووید-۱۹ را ذکر کرده و مبتلاشدن به سایر عفونت های مشابه نیز رد شده باشد.
بررسی های متاآنالیز نشان داد که میزان عفونت مجدد در بین افراد، سه در هر هزار نفر است. این میزان در جمعیت مردان نسبت به زنان بیشتر است. طیف سنی افراد مبتلا به عفونت مجدد کووید-۱۹، ۱۵ تا ۹۹ سال بوده است. حداقل و حداکثر زمان بروز عفونت مجدد از زمان نخستین عفونت، ۶۲ تا ۱۷۲ روز گزارش است. اغلب این بیماران بدون نشانه بالینی و یا با نشانه های بالینی خفیف بوده اند و همه موارد نیز بهبود یافته اند.
در برخی مطالعات بررسی شده، موارد بستری شده در بیمارستان در زمان عفونت مجدد نیز گزارش شده است. بر طبق این مطالعات، در میان بیماران با عفونت مجدد SARS-CoV-2 تنها دو نفر فوت شده اند. یک خانم با سن حدود ۸۰ سال که به دنبال بستری در بیمارستان به سبب نارسایی ریوی فوت شده و یک خانم ۷۲ ساله با سابقه رابدومیولیز (واپاشی عضلات) و انسداد عروق اندام که دلیل اصلی فوت او مبتلاشدن به عفونت مجدد ناشی از کووید-۱۹ نبوده است.
عود یا بازگشت بیماری
عود یا بازگشت بیماری؛ به ظهور مجدد علایم بیماری پس از بهبودی یا به انتها رسیدن بیماری، گفته می شود. عود ممکنست به سبب درمان ناکافی در نوبت اول بیماری اتفاق بیفتد.
مطابق تعاریف مختلف، عود بیماری به مفهوم رخداد تظاهرات مجدد بیماری به سبب مبتلاشدن به همان گونه و سویه قبلی ویروس کووید- 19 است که ممکنست به سبب نقص ایمنی، میزبان رخ دهد. اما مطابق تعریف دیگر، عود بیماری کووید- 19، در خصوص مثبت شدن تست PCR تا 90 روز از نخستین عفونت بدون شواهدی از تماس نزدیک با فرد تأییدشده و قطعی مبتلا به کووید- 19 است.
به طورکلی علاوه بر در نظر گرفتن زمان بروز از نخستین عفونت، آن چه عود بیماری را از عفونت مجدد مجزا میکند، تشخیص سویه و گونه ویروس می باشد. یعنی اینکه آیا فرد به همان سویه قبلی مبتلا شده است؛ یا دلیل ابتلا، مواجهه با سویه جهش یافته ویروس بوده است که این مساله باید در محاسبه میزان هر شاخص مدنظر قرار گیرد.
بررسی های این متاآنالیز نشان میدهد که میزان عود بیماری، ۱۳۳ در هر هزار نفر بوده که این میزان در جمعیت زنان نسبت به جمعیت مردان شایع تر است. به طورکلی پس از بررسی اپیدمیولوژیک موارد گزارش شده، طیف سنی افراد مبتلا 4 تا ۸۰ سال بوده است. حداقل و حداکثر زمان عود بیماری از زمان ترخیص از نخستین عفونت 7 تا 47 روز با بیشترین میانگین ۱۷.۲۵ روز گزارش شده است.
اغلب این بیماران بدون نشانه بالینی و یا با نشانه های خفیف تا متوسط بالینی بوده اند که همه این نوع موارد بهبود یافته اند. اما در بعضی مطالعات موارد شدید بیماری و نیازمند به ونتیلاتور نیز گزارش شده است.
بستری مجدد در بیمارستان
از زمان شروع اپیدمی کووید- 19، بستری مجدد بعد از مبتلاشدن و بهبودی از کووید- 19 گزارش شده است. هرچند تا حالا تعریف استانداردی برای دسته بندی این نوع بیماران وجود ندارد اما در برخی از مطالعات، بستری مجدد به سبب کووید- 19 طی 30 روز از ترخیص اولیه از بیمارستان به سبب مبتلاشدن به کووید-۱۹ تعریف شده است. اما برخی دیگر؛ بستری مجدد را برمبنای مراجعه مجدد به بیمارستان طی دو ماه از ترخیص اولیه به سبب عوارض کووید-۱۹ و اختلالات ناشی از آن تعریف کرده اند.
بر اساس نتایج بررسی متاآنالیز؛ میزان بستری مجدد در بیمارستان در بیماران کووید-۱۹؛ ۷۰ در هر هزار نفر بوده است که شیوع آن در زنان و مردان یکسان است.
به طورکلی بیشترین دلیل مراجعه به بیمارستان به سبب هایپوکسی، دیسترس تنفسی، ترومبوآمبولی، سپسیس، اختلالات روان شناختی ناشی از بیماری و نتیجه مجدد مثبت تست PCR بوده است. طیف سنی این بیماران 23 تا 90 سال گزارش شده است. میانگین زمان مراجعه به بیمارستان از زمان ترخیص اولیه، حدود ۱۷ روز و میانه زمان بستری در بیمارستان ۱۲ روز بوده است.
اغلب این بیماران بهبود یافته اند؛ اما تعدادی از آنها در بیمارستان فوت شده اند. بیشتر این بیماران شرایط خاص پزشکی داشته اند و شایع ترین آن، مبتلاشدن به پرفشاری خون، دیابت، بیماری مزمن کلیوی، بیماری کرونر قلبی، چربی خون بالا و چاقی بوده است.
در خصوص بیماریهای عفونی، احتمال عفونت مجدد، عود بیماری بعد از بهبودی و بستری مجدد، به سبب عوارض ناشی از بیماری دور از انتظار نیست. اما مسئله مهم این است که آیا موارد گزارش شده با تعاریف استاندارد، مطابق هستند؟ و یا اینکه آیا ممکنست این موارد گرفتار کم تخمینی یا بیش تخمینی شده باشند؟
دلایلی مانند عدم وجود معیار و تعریف مناسب در تشخیص موارد، منفی کاذب بودن تست در زمان ترخیص درنتیجه عدم بهبودی کامل در عفونت اولیه و درمان ناکافی نوبت اول بیماری، ترخیص سریع و عدم بهبودی کامل به سبب کم بودن امکانات بهداشتی-درمانی، عدم شناسایی سویه ویروس و عدم تفکیک درست موارد عود از موارد عفونت مجدد، خطای انسانی در زمان نمونه گیری تست PCR، جمع آوری، حمل و نقل نمونه ها به آزمایشگاه و یا درصد حساسیت و خاصیت تست های تشخیصی که موجب نتیجه مثبت یا منفی کاذب می شود و میزان پاسخ ایمنی ایجادشده توسط بیمار در برخورد با عفونت اولیه می تواند میزان عفونت مجدد، عود و بستری مجدد را تحت تأثیر قرار دهد.
با این حال، نباید فراموش کرد که تا به امروز دوره زمانی دقیق مصون بودن بیمار بعد از مبتلاشدن به کووید- 19 معین نیست و احتمال عفونت مجدد یا عود بیماری وجود دارد، برای اینکه برخی مطالعات نشان داده اند که ایمنی هومورال با گذشت زمان ضعیف می شود. اما با واکسیناسیون گسترده افراد، پیروی از اصول پیشگیری و مدیریت صحیح بیماری می توان از بروز مکرر و عواقب ناشی از مبتلاشدن به این بیماری جلوگیری کرد.
برمبنای بررسی های انجام شده؛ پژوهشگران کمیته ساماندهی تحقیقات کووید-۱۹ معتقدند: «در مورد ایمنی طولانی مدت بعد از عفونت کرونا، اطمینان وجود ندارد؛ بنا بر این احتمال عفونت مجدد و عود بیماری بعد از بهبودی دور از انتظار نیست. همین طور احتمال بستری مجدد در بیمارستان به سبب عوارض جانبی ناشی از کووید-۱۹، بعد از ترخیص وجود دارد. بنا بر این بهتر است با ایجاد تعاریف مناسب و استفاده از تست های تشخیصی با دقت بالا، از تخمین کم یا بیش از اندازه و برآوردهای کاذب جلوگیری شود، تا این شاخص ها بصورت دقیق تر گزارش شوند».
این مطلب نئوپدیا را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب