محققان بررسی كردند
تحریم ها چه تاثیری بر مقابله با کرونا گذاشت؟
پژوهشگران حوزه حقوق بین الملل در پژوهشی تاثیر تحریم ها بر مقابله با کرونا را بررسی نموده اند. آنها در این مطالعه به سه پرسش اساسی درباب این مساله پاسخ داده اند.
به گزارش نئوپدیا به نقل از ایسنا، حق بر سلامت بعنوان یکی از حقوق بنیادین بشری به معنای بهره مندی از حد اعلای سلامت جسمی و روانی است که شامل مواردی همچون حق برخورداری از آب شرب سالم و غذای کافی، حق بهره مندی از بهداشت عمومی و خدمات درمانی اولیه و حق دسترسی به دارو و تجهیزات پزشکی، در درمان و کنترل بیماری های فراگیر مانند کرونا نقش قابل ملاحظه ای دارد و از این حیث، عاملی مهم در تحقق حق سلامت به حساب می آید. لعیا جنیدی، دانشیار دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران و سپیده راضی، دانشجوی دکترای حقوق خصوصی دانشکده حقوق و علوم سیاسی این دانشگاه در پژوهشی به "تاثیر تحریم بر مقابله مؤثر بر کرونا و مسئولیت ناشی از آن" پرداخته اند.
در این پژوهش تلاش شده است به سؤالات زیر پاسخ داده شود:
ارکان تحقق مسئولیت دولت تحریم کننده چیست و چگونه احراز می شود؟
فعل متخلفانه ناشی از تحریم کدام یک از اصول و تعهدات در رابطه با حقوق بشر را نقض کرده است؟
مراجع صالح در سطح ملی و بین المللی برای اثبات حقانیت زیان دیده و دادخواهی کدام هستند؟
در این پژوهش آمده است: اعمال تحریم ها بر مقابله سریع و مؤثر با ویروس کرونا آثار منفی بسیاری به همراه داشته و با ایجاد محدودیت های مالی و ایجاد خلل در تهیه و وارد کردن مواد اولیه دارویی، کیت تشخیص استاندارد و تجهیزات پزشکی بخصوص موانع در ارتباط با واردات واکسن، سبب تشدید مشکلات برای مقابله کارآمدتر با این ویروس شده است که مسئولیت دولت تحریم کننده را به دنبال دارد.
پژوهشگران می گویند: به منظور احراز مسئولیت ناشی از تحریم، طبق ماده دو طرح مسئولیت دولت ها، احراز دو رکن نقض تعهد بین المللی و سپس قابلیت انتساب آن به دولت اعمال تحریم کننده لازم است. رکن اول یعنی نقض تعهد بین المللی دولت، هنگامی محقق می شود که فارغ از اینکه منشا یا ماهیت تعهد چیست، فعل دولت مطابق آن چه تعهد مقرر می کند، نباشد. حال که به جهت اعمال تحریم های آمریکا به خصوص تحریم های فرا سرزمینی، اسناد بین المللی گوناگون همچون بند (ب) ماده ۱۳ منشور ملل متحد، ماده ۲۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر، ماده ۱۲ میثاق بین المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و مواد ۶، ۷، ۲۱، ۲۲، ۳۷، ۶۳ و ۶۴ اساسنامه سازمان بهداشت جهانی، دستور موقت ۳ اکتبر ۲۰۱۸ و همینطور اصول کلی حقوقی همچون اصل عدم مداخله در امور داخلی یکدیگر و تجارت آزاد نقض شده اند، رکن اول مسئولیت بین المللی محرز است.
در این مقاله بیان شده است: به منظور احراز رکن دوم مسئولیت بین المللی، اعمال تحریم ها باید منتسب به دولت بعنوان تابع حقوق بین الملل باشد. آمریکا بعنوان دولتی که در شرایط شیوع کرونا، با ادامه اعمال تحریم های یکجانبه، کنترل وضعیت سلامت و درمان کشور را بیش از پیش با مشکل مواجه کرده است، تحریم های خویش را از راه صدور دستور اجرایی توسط رییس جمهور، قانون کنگره که باید به تایید رییس جمهور برسد و دفتر کنترل دارایی های خارجی اعمال کرده است که طبق ماده ۴ طرح مسئولیت دولت ها به دولت آمریکا منتسب است.
جنیدی و راضی بیان می کنند: ازاین رو ارکان تحقق مسئولیت محرز است و دولت تحریم کننده به سبب ماده ۳۱ طرح مسئولیت دولت ها متعهد به جبران خسارات مادی و معنوی است که با ایجاد بی نظمی در سیستم بانکی و انتقال ارز به خارج از کشور و عدم امکان خرید دارو و تجهیزات پزشکی لازم و ضروری از شرکتهای دارویی خارجی وارد شده است و همین مسئله سبب عدم دسترسی به مواد اولیه دارویی و تجهیزات پزشکی مورد نیاز بیماران شده و لطمه جسمانی و فوت بیماران را نیز در پی داشته است.
در این پژوهش آمده است: در نهایت تعیین مراجع صالح در سطح بین المللی و ملی به منظور پیگیری مسئولیت ناقضان حق سلامت و درمان و همینطور تاکید بر اجرای دستور موقت صادر شده از دیوان بین المللی دادگستری در خصوص رفع هر گونه مانع از مراودات اقلام دارویی و پزشکی، امکان دادخواهی زیان دیدگان را فراهم خواهد نمود.
این مقاله در شصت و پنجمین شماره نشریه حقوقی بین المللی انتشار یافته است.
این مطلب نئوپدیا را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب