کمک به ارتقاء فناوری سلول های خورشیدی
به گزارش نئوپدیا، مطالعه محاسباتی و تجربی اکسیدهای پروسکایتی بعنوان لایه انتقال دهنده بار در سلول های خورشیدی پلیمری عنوان طرح تحقیقاتی است که با حمایت بنیاد ملی علم ایران انجام شده است.
به گزارش نئوپدیا به نقل از معاونت علمی، فناوری ریاست جمهوری، «مطالعه محاسباتی و تجربی اکسیدهای پروسکایتی بعنوان لایه انتقال دهنده بار در سلول های خورشیدی پلیمری با اتصال ناهمگون توده ای» عنوان طرح تحقیقاتی است که لیلا ناجی دانشیار دانشگاه صنعتی امیرکبیر با حمایت بنیاد ملی علم ایران انجام داده است.
ناجی با مدرک دکتری تخصصی شیمی از دانشگاه سنت اندروز بریتانیا در رابطه با این طرح توضیح داد: افزایش جمعیت و توسعه صنعت و تکنولوژی در جهان منجر به افزایش روز افزون احتیاج به انرژی شده است. منبع اصلی تأمین انرژی در بیشتر کشورها سوخت های فسیلی است که از منابع تجدیدناپذیر بوده و مصرف آنها منجر به بروز اثرات مخرب زیست محیطی مانند انتشار گازهای گلخانه ای و در نتیجه گرم شدن سطح کره زمین می شود. بنابراین تأمین انرژی با استفاده از منابع انرژی تجدیدپذیر نظیر باد، آب و خورشید، که دارای اثرات زیست محیطی کمتری هستند، یک لزوم فوری برای تمام جوامع بشری است.
وی اضافه کرد: از میان این منابع پاک، انرژی خورشید بعنوان یک منبع نامتناهی و در دسترس به کانون توجه محققین زیادی در سراسر دنیا برای تأمین انرژی مورد نیاز در قسمت های مختلف تبدیل گشته است. تبدیل کسر بسیار کوچکی از انرژی خورشیدی که بر روی سطح زمین در دسترس می باشد می تواند نیاز جوامع بشری به انرژی الکتریکی را در قسمت های مختلف مرتفع کند.
این محقق و پژوهشگر در ادامه بیان نمود: برای تبدیل انرژی خورشید به انرژی الکتریکی از اثر فوتوولتائیک در سلول های خورشیدی استفاده می شود که در آن انرژی خورشیدی به صورت مستقیم توسط انتقالات در ارتباط با بارهای الکتریکی در داخل سلول های خورشیدی به انرژی الکتریکی تبدیل می شود.
وی خاطرنشان کرد: از میان انواع سلول های خورشیدی سلول های خورشیدی پلیمری (PSCS) دارای مزایای عمده و غیرقابل انکاری مانند سبک بودن، انعطاف پذیری، ضریب جذب بالای مواد پلیمری، غیرسمی بودن، تأثیرات زیست محیطی کمتر مواد تشکیل دهنده و هم هزینه پایین در فرآیندهای در ارتباط با تولید انبوه آنها است. جذب ناکافی نور خورشید، تحرک پایین حاملان بار، جمع آوری ناکارآمد الکترون ها و حفره ها توسط الکترودها از علل راندمان کم این دستگاه ها است.
وی افزود: بررسی های انجام شده در مورد کاربرد ترکیبات اکسیدهای پروسکایتی در سلول های خورشیدی نشان داد که ترکیبات اکسید پروسکایتی شامل قلع، تیتانیوم، منگنز و آهن در سالهای اخیر در سلول های خورشیدی رنگدانه ای و پروسکایتی به صورت گسترده ای به کار گرفته شده اند و نتایج مثبتی از نظر افزایش راندمان و هم پایداری در هریک از این دو نوع سلول خورشیدی در اثر به کارگیری این ترکیبات بعنوان لایه های انتقال دهنده بار الکتریکی حاصل شده است.
وی در انتها تصریح کرد: به همین دلیل، کاربرد اکسیدهای پروسکایتی در سلول های خورشیدی پلیمری به شکل مطالعات محاسباتی و آزمایشگاهی مورد توجه قرار گرفت. این ترکیبات با استفاده از روش الکتروشیمیایی و به شکل لایه نازک تهیه و در ساخت سلول خورشیدی پلیمری به کار گرفته شدند که سبب تغییر چشم گیر در بازده تبدیل انرژی خورشیدی به انرژی الکتریکی شد.
این مطلب نئوپدیا را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب