رییس مركز تحقیقات ارتقای ایمنی و پیشگیری از مصدومیت ها مطرح كرد
بالا بودن میانگین مرگ های زودرس در ایران
نئوپدیا: رئیس نهمین كنگره اپیدمیولوژی ایران مرگ های زودرس یعنی مرگ های قبل از 70 سالگی یكی از فاكتورهای مهم دنیاست كه متاسفانه در كشور ما نسبت به میانگین جهان كمی بالاتر است و عمده ترین دلیل آن نیز چند بیماری اصلی مانند بیماری های قلبی و عروقی، سوانح و حوادث و سرطان هاست.
رییس مركز تحقیقات ارتقای ایمنی و پیش گیری از مصدومیت ها در گفت و گو با ایسنا، با بیان اینكه پژوهش و توسعه پایدار تم اصلی این دوره از همایش اپیدمیولوژی است، اظهار داشت: علم اپیدمیولوژی با ارائه مستندات لازم و ضروری می تواند در ارتقای سلامت، توسعه پایدار و كمك به پژوهش جهت تصمیم گیری و توسعه نقش موثر و مفیدی ایفا كند.
وی با تاكید بر لزوم انطباق و به روز شدن رشته اپیدمیولوژی با توسعه جامعه، عنوان كرد: جایگاه اپیدمیولوژی در نظام سلامت و توسعه پایدار، هدف سوم توسعه پایدار؛ خاتمه دادن به همه گیری و سایر بیماری های واگیر، ژنتیك اپیدمیولوژی، اپیدمیولوژی مولكولی، روش و مدل در اپیدمیولوژی، اپیدمیولوژی بیماری های غیرواگیر و پایان نامه های منتخب این حوزه، محورهای نهمین كنگره اپیدمیولوژی را به خود اختصاص داده اند.
این عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشكی شهید بهشتی با اشاره به اینكه ایجاد بستر و زمینه ارائه ایده، تبادل اندیشه های تخصصی، تضارب افكار و نقد علمی، تبادل یافته های علمی و انتقال دانش حاصل از عملكرد متخصصان و دانشجویان بعضی از مهمترین اهداف برگزاری كنگره های علمی است، افزود: امیدواریم شنوندگان اصلی كنگره یعنی سیاستگذاران وتصمیم گیران حوزه سلامت و پژوهش نگاه ویژه ای به نتایج و بروندادهای كنگره داشته و از آنها برای تصمیم گیری ها در جهت بهبود شرایط استفاده كنند.
وی با اشاره به بعضی از خاصیت های خاص این دوره از كنگره اپیدمیولوژی به paperless بودن یعنی برگزاری تمام مراحل همایش با كمترین استفاده از كاغذ و همین طور بكارگیری حداكثری دانشجویان تحصیلات تكمیلی در امور برگزاری كنگره اشاره نمود و اظهار داشت: حدود ۵۰۰ مقاله به كنگره ارائه شد كه از این تعداد ۳۶ مقاله برای سخنرانی و ارائه برگزیده شد و همین طور ۳۰۰ پوستر نیز در بخش های مختلف كنگره ارائه می شود.
سوری با اشاره به جایگاه رشته اپیدمیولوژی در كشور، اظهار نمود: اپیدمیولوژی در كشور ما رشته جوانی شمرده می شود، با این وجود پیشرفت های مطلوب و امیدوار كننده ای داشته ولی هنوز تا حد مطلوب فاصله بسیاری باقی مانده است، البته قسمتی از این فاصله به درك متقابل سیاستگذاران و مدیران از قابلیت های این رشته برمی گردد.
این استاد دانشگاه با اشاره به نقش موثر اپیدمیولوژیست ها در بخش های مختلف حوزه سلامت، اظهار نمود: بعنوان نمونه اپیدمیولوژیست ها در حوزه عفونت های بیمارستانی، مدیریت پژوهش در مراكز تحقیقاتی و دانشگاه ها و همین طور در عرصه كنترل و بررسی اپیدمی های جمعیتی و تحقق امر پیشگیری می توانند نقش موثری ایفا كنند. این ایده های كاربردی سالهاست كه در دنیا تجربه شده و جواب خودرا پس داده، بدین سبب امیدواریم تعیین كنندگان سیاست های كلی كشور به خصوص در حوزه سلامت حرف ما را شنیده و بستر لازم برای حضور اپیدمیولوژیست ها را در بخش های مختلف حوزه سلامت فراهم آورند، چونكه این مساله غیر از سود و فایده برای جامعه و حتی سیاستگذارانی كه عملكردشان زیر ذره بین جامعه است، هیچ ضرری ندارد.
وی افزود: علم اپیدمیولوژی همین طور می تواند در مراجع تصمیم گیری مانند مجلس و سایر سطوح سیاستگذاری، در تعیین اولویت ها در راه توسعه كشور كمك كننده باشد، چونكه محور توسعه سلامت است و بدون تامین سلامت جامعه هیچ طرح و برنامه ای محقق نمی گردد.
رییس مركز تحقیقات ارتقای ایمنی و پیش گیری از مصدومیت ها با اشاره به بعضی از آمارهای اپیدمیولوژیك در حیطه سلامت كشور، اظهار نمود: مرگ های زودرس یعنی مرگ های قبل از ۷۰ سالگی یكی از فاكتورهای مهم دنیاست كه متاسفانه در كشور ما نسبت به میانگین جهان كمی بالاتر است و عمده ترین دلیل آن نیز چند بیماری اصلی مانند بیماری های قلبی و عروقی، سوانح و حوادث و سرطان هاست.
وی با اشاره به اینكه عمده ترین بار مرگ های زودرس را سوانح به دوش می كشند، اظهار داشت: متوسط عمر قربانیان این نوع مرگ ها پایین است، به عبارت دیگر اگر میانگین مرگ سكته های قلبی ۶۰ سال است، متوسط مرگ به دنبال سوانح ترافیكی ۳۵ سال بوده و به این علت كشور جمعیت مولد، جوان و موثر در توسعه را از دست می دهد، بدین سبب برای كنترل مرگ های زودرس، باید بر مرگ های ناشی از سوانح و حوادث تمركز بیشتری داشته باشیم.
وی با اشاره به رشد دانش بشر و توان محققان ایرانی در كنترل و پیش گیری از بروز مرگ های زودرس، اظهار نمود: البته تحقق این مساله نیازمند برقراری یك فضای سیستماتیك و منظم و تعریف دقیق و عملی این تعاملات است، به خصوص در بعضی حوزه ها كه ردیف های سازمانی تعریف شده ای برای رشته اپیدمیولوژی نداریم. در این صورت مطمئنا شاهد تغییر و تحولات و نقش آفرینی رشته اپیدمیولوژی در حوزه سلامت كشور خواهیم بود كه این موفقیت نیز در گروی نوع نگاه آنان به مسایل، جامعیت فكری و دانش و حیطه گسترده موضوعی این نوع نگاه است.
سوری بیماری های غیرواگیر را از مهمترین علل مرگ و میر در كشور ما عنوان نمود و اظهار داشت: راهكارهای عملیاتی و بومی سازی شده ای برای این مساله در نظر گرفته شده، ولی بكارگیری آن، نیازمند برقراری تعامل، رابطه بیشتر و فراهم سازی بستر همكاری بیشتر بین سیاستگذاران و برنامه ریزان با محیط های علمی و آكادمیك است، به عبارت دیگر این دیوارهای ذهنی و فیزیكی بین گروه های آموزشی و مراكز تحقیقاتی با تصمیم گیران باید هرچه زودتر خراب شود.
رییس مركز تحقیقات ارتقای ایمنی و پیش گیری از مصدومیت ها در بخش دیگر این گفت و گو با اشاره به آخرین آمار سوانح و تصادفات جاده ای در ایران و جهان، اشاره كرد: متاسفانه روند كلی مرگ های ناشی از سوانح رانندگی در دنیار رو به افزایش است، به شكلی كه طبق آخرین گزارش سازمان جهانی بهداشت در سال ۲۰۱۸، یك میلیون و ۳۵۰ هزار مرگ ناشی از سوانح رانندگی داشتیم، در حالی كه این آمار در سال ۲۰۱۵، یك میلیون و ۲۰۰ هزار نفر بوده است.
وی افزود: البته روند حوادث طی دو دهه گذشته در كشور ما كاهشی بوده كه یكی از مهمترین دلیلهای آن، برقراری تعاملات مثبت بین مراكز تحقیقاتی با سیاستگذاران و برنامه ریزان بوده است.
سوری با اشاره به اینكه كنترل و پیش گیری از بروز سوانح ترافیكی مانند هر علم دگیری نیازمند كار علمی و تخصصی است، اظهار نمود: با خطا و آزمون و تنها تكیه به تجارب خام نمی توان مسایل را حل كرد و طبیعتا اگر بتونیم سوالات و چالش های مهم این حوزه را در چارچوب های علمی، سیستماتیك و برنامه ریزی شده پیاده نماییم، جواب و راهكار مناسب آنرا پیدا می نماییم.
به گفته وی، البته در ارتباط با سوانح ترافیكی نیز مانند بیماری های غیرواگیرهر كشوری باید به صورت بومی برای خود ساختار و برنامه ریزی مستقلی داشته باشد، چونكه بیشتر این موضوعات تحت تاثیر رفتار، عوامل محیطی و شیوه زندگی بوده و پیچیده تر از آن است كه بتوان با تجارب خام و آزمون و خطا آنرا كنترل و یا آمار مربوط به آنرا كم كرد.
این عضو هیات علمی دانشگاه با اشاره به برخی اختلافات و تناقضات موجود در كشور در ارتباط با انتشار آمار مربوط به سوانح ترافیكی، اشاره كرد: میانگین جهانی آمار مرگ و میر ناشی از سوانح ۱۸ به ازای هر ۱۰۰ هزار نفر است، در حالی كه این آمار در ایران حدود ۲۰ در هر ۱۰۰ هزار نفر برآورد شده است، با این وجود برمبنای اعلام مراجع و پزشكی قانونی میانگین ما در سطح میانگین جهانی است.
وی با اشاره به اینكه مركز آمار ایران از لحاظ قانونی مرجع انتشار آمار كشور است، اظهار داشت: با این وجود كشور ما نیازمند برقراری ساختار و نظام ثبت اطلاعات دقیق و درست و تعیین یك متولی مشخص برای انتشار آمار است. این در حالیست كه در مورد سوانح ترافیكی، موازی كاری های زیادی در ثبت اطلاعات وجود دارد و مراكز مختلفی همچون پلیس، بیمه ها، وزارت راه، پزشكی قانونی، وزارت بهداشت و غیره آمار خودرا در زمینه سوانح منتشر می كنند كه اغلب ضد و نقیض و متفاوت می باشد.
این استاد دانشگاه با اشاره به اینكه بیشتر این آمار نشان دهنده كم شماری و نبود دقت لازم در اندازه گیری هاست، افزود: نبود تعریف مناسب از شاخص ها و واژه های در رابطه با سوانح ترافیكی، سوء طبقه بندی، عدم ثبت گزارش های دقیق بعضی از دلیلهای این مساله است، درحالیكه داده های درست و مناسب در اتخاذ تصمیمات بهینه موثر بوده و در مقابل آمار اشتباه نه تنها كمكی نمی كند، بلكه بسیار گمراه كننده خواهد بود.
وی با تاكید بر اینكه داده های درست و موثق برای تصمیم گیری و برنامه ریزی در هر جامعه ای یك لزوم است، اظهار داشت: بعنوان نمونه ما معتقدیم كه در مرگ های ناشی از سوانح ترافیكی تا ۲۰ درصد كم شماری داریم.
سوری پاسخگویی به چالش ها و نیازهای اساسی جامعه را از رسالت های اصلی دانشگاه ها و مراكز تحقیقاتی بیان كرد و اظهار داشت: در همین راستا یكی از محورهای قابل بررسی در علم اپیدمیولوژی، پژوهش در جهت توسعه پایدار و ایجاد لینك ارتباطی منسجم با مراكز و مراجع تصمیم گیر و سیاستگذاری است.
بر اساس این گزارش، نهمین كنگره اپیدمیولوژی ایران از امروز ۳۰ مهر در دانشگاه علوم پزشكی شهید بهشتی شروع به كار كرده و تا روز پنجشنبه دوم آبان ماه ادامه دارد.
این مطلب نئوپدیا را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب