جوابیه روابط عمومی معاونت تحقیقات وزارت بهداشت به ادعاهای دكتر علویان:
شفافیت نیماد 100 در صد است
به گزارش نئوپدیا روابط عمومی معاونت تحقیقات و فناوری وزارت بهداشت با تاكید براینكه اسم طرح های تحقیقاتی، مجری طرح و بودجه آنها بطور شفاف در ˮنیمادˮ بیان شده و دانشگاه ها و مراكز تحقیقات نیز گزارش سالیانه كارهای تحقیقاتی خودرا در سامانه عتف بارگذاری می كنند، اعلام نمود: نسبت به آنچه تابحال در ایران دیده شده، شفافیت نیماد 100 درصد است، اما نسبت به آنچه باید باشد، جای كار زیادی دارد.
به گزارش نئوپدیا به نقل از ایسنا، روابط عمومی معاونت تحقیقات و فناوری وزارت بهداشت درباره مصاحبه انتشار یافته از طرف ایسنا با دكتر سید مؤید علویان، رئیس مركز تحقیقات بیماری های گوارش و كبد دانشگاه علوم پزشكی بقیة الله (عج) و ادعاهای وی جوابیه ای را در اختیار ایسنا قرار داده است كه در ادامه متن آنرا می خوانیم.
در این جوابیه آمده است: «مهم ترین نكته در پاسخ به ادعایی كه از طرف دكتر مؤید علویان در بحث "نیماد" و بودجه های پژوهشی معاونت تحقیقات و فناوری وزارت بهداشت مطرح شده، این است كه معاونت تحقیقات و فناوری وزارت بهداشت به فرد بودجه نمی دهد، بلكه بودجه این معاونت - كه حدود ۱۲۰ میلیارد تومان است- برای كمك به زیرساخت های پژوهشی دانشگاه ها و مراكز تحقیقاتی هزینه می شود.
این مبلغ در وزارت بهداشت برای توسعه آزمایشگاه های جامع، خرید منابع الكترونیكی همچون مجلات الكترونیك و ایجاد زیرساخت های پژوهشی هزینه می شود. آنچه مورد تاكید است، این اعتبار برمبنای ظرفیت دانشگاه و ماموریت های نظام توزیع می شود؛ یعنی هم دانشگاه علوم پزشكی تهران برمبنای ظرفیت خود اعتبار می گیرد و هم دانشكده علوم پزشكی ایرانشهر برای بنیه گرفتن و محرومیت زدایی از این بودجه استفاده می كند».
در این جوابیه با اشاره به اینكه از چند سال پیش وزارت بهداشت یك "Granting body" یا "بنیاد حمایت مالی از طرح های تحقیقاتی" ایجاد كرده، آمده است: «این بنیادها در دنیا سابقه قدیمی دارند كه از پژوهشگران كشور خودشان یا كشورهای دیگرحمایت می كنند؛ بعنوان مثال NIH در آمریكا یا INSERM در فرانسه.
این بنیادهای تحقیقاتی بودجه های پژوهشی خودشان را به صورت رقابتی و شفاف به پژوهشگران می دهند؛ یعنی در اینجا پول پژوهش به فرد داده می شود. این بنیاد مالی در وزارت بهداشت هم حدود ۵ سال است كه شكل گرفته، البته قبلا در دوره دكتر محمد فرهادی كه وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشكی بودند، "مركز ملی تحقیقات علوم پزشكی كشور" نام داشت.
اتفاقاً در دوره ای كه دكتر مؤید علویان، معاون درمان وزارت بهداشت بود، این موسسه از طرف دولت وقت منحل شد. البته این بنیاد مجدداً در دولت دكتر روحانی احیا شده است.
آنچه مشخص است، این است كه بر خلاف ادعای دكتر علویان كه "نمی دانیم در نیماد چه پولی را برای چه طرحی به چه كسی می دهند"، در سایت نیماد تك تك طرح های تحقیقاتی كه تصویب شده به همراه اسم طرح، بودجه تحقیقاتی و فرد مجری مشخص شده است و این ادعا كاملاً كذب است و نه تنها ایشان بلكه تك تك ۸۵ میلیون ایرانی می توانند مشخصات این طرح ها را ببیند.
نكته مهم دیگر اینكه رؤسای ۷ كمیته نیماد، از بزرگ ترین پژوهشگران كشور هستند كه همچون آنها می توان به دكتر قوام زاده، دكتر صحرائیان، دكتر عبدالله كریمی و دكتر لاریجانی و دكتر احمدرضا دهپور بعنوان برجسته ترین پژوهشگران و اطبای كشور نام برد.
نكته ای كه بر آن پافشاری می نماییم، این است كه نخستین مصوبه موسسه هیئت امنای نیماد این بوده كه اعضای نیماد شامل رئیس، دبیر و رؤسای كمیته های نیماد نمی توانند طرح مصوب در نیماد داشته باشند و مدعی هستیم كه این امر در نیماد برای نخستین بار در ایران اتفاق افتاده است.
نسبت به آنچه تابحال در ایران دیده شده، شفافیت نیماد ۱۰۰ درصد است؛ اما نسبت به آنچه باید باشد، جای كار زیادی دارد.
ادعای دیگر دكتر علویان این است كه معاونت تحقیقات و فناوری وزارت بهداشت دانشگاه ها را مجبور كرده اطلاعات خودشان را در یك بانك اسپانیایی به منظور شركت در رتبه بندی های جهانی وارد كنند!.
چندین رتبه بندی معتبر بین المللی برای دانشگاه ها همچون نظام رتبه بندی شانگهای، تایمز و لایدن در دنیا وجود دارد و این ها هیچ اطلاعاتی از دانشگاه ها نمی خواهند و در حقیقت آنچه از دانشگاه ها و پژوهشگران آنها در دنیا دیده می شود؛ یعنی تعداد مقالات منتشره، استنادات آنها، ضریب تأثیر مجلات، چاپ مقالات در مجلات یك درصد برتر دنیا و مجلات برجسته، hot paper شدن مقالات و... است و برمبنای اطلاعات وارده شما اساسا نیست.
بنابراین رتبه بندی دانشگاه ها بر طبق این موارد انجام می شود؛ نه اطلاعات وارده پژوهشگران.
بانك اسپانیایی كه ایشان مطرح می كند و نشان از ناقص بودن اطلاعات ایشان دارد، مربوط به یك نظام رتبه بندی اسپانیایی به نام "سایمگو" است؛ این نظام هم دانشگاه ها را برمبنای معیارهای گفته شده رده بندی می كند. در واقع اینكه مطرح می شود رتبه شانزدهم دنیا در تولید علم هستیم، برمبنای همین رتبه بندی و برمبنای تعداد مقالات نمایه شده در پایگاه هایی همچون "اسكوپوس" است».
در این جوابیه با اشاره به اینكه برای دانشگاه های كشور به منظور جذب دانشجوی خارجی و در جهت بین المللی سازی دانشگاه و از همه مهمتر مرجعیت علمی، این رتبه بندی ها مهم می باشد، توضیح داده شده است: «این سوژه نیز مربوط به دوره ۶ساله نیست و حداقل ۱۵ سال است كه دانشگاه ها برنامه بین المللی سازی دارند؛ یعنی به دانشگاه ها گفته می شود بر روی چه چیزهایی سرمایه گذاری كنند تا رتبه آنها در رتبه بندی های بین المللی افزایش پیدا كند. بعبارتی این خواسته نظام است كه انشاءالله ما روزی دانشگاه با رتبه زیر ۱۰۰ در دنیا داشته باشیم (البته اگر دكتر علویان موافق باشند و اجازه دهند!)
به عنوان مثال هر چند ماه یك دفعه، یك دانشگاه مطرح می كند كه نامش به رتبه بندی های بین المللی راه پیدا كرده یا جایگاهش در این رده بندی ها ارتقا پیدا كرده است كه این مایه افتخار شمرده می شود.
این بین المللی سازی در واقع در حوزه معاونت تحقیقات انجام نمی گیرد، بااینكه ما كمك می نماییم به این امر و هیچ كدام از این موارد برمبنای اجبار وزارت بهداشت نیست؛ بلكه نیاز دانشگاه است كه جایگاه خودرا در رتبه بندی های بین المللی ارتقا بدهد.
ادعای دیگر ایشان این است كه وزارت بهداشت با تخلفات پژوهشی برخورد نمی كند؛ پژوهشگران كشور می دانند كه شروع این مساله با ۵۸ مقاله ای بود كه تقلبات علمی آنها در BMC و Springer چهار سال پیش آشكار شد.
نمی خواهیم نبش قبر نماییم، اما می دانیم مقاله ای كه متقلبانه بودن آن چهار سال پیش روشن شده و ۶ سال پیش پذیرفته و چاپ شده است، مربوط به ۸ سال پیش است. بدین سبب اصولا در دولت فعلی صورت نگرفته است؛ گرچه این یك تجربه تلخ برای جامعه علمی ما بود و نمی خواهیم بگوییم این دولت یا دولت قبلی.
شرح آنچه متاسفانه اتفاق افتاده، این است كه دكتر موید علویان یكی از مؤسسین موسسه انتشاراتی به نام "كوثر" است. درگیری كه انتشارات "كوثر" با برخی از شركت های داخلی داشته، موجب افشاگری این ۵۸ مقاله در خارج از كشور می شود و هم اكنون پرونده شكایت این شركت ها از "كوثر" و بالعكس در قوه قضاییه وجود دارد كه به این مساله هم كاری نداریم كه چگونه این اتفاق افتاد؛ اما در گزارش BMC آمده كه یك خبرچین (WHISTLE blower) این مساله را افشا كرده است كه بحث رقابت مالی بین شركت ها مطرح می شود.
بخش عمده ای از نویسندگان این ۵۸ مقاله مربوط به وزارت علوم بودند و با قسمتی از نویسندگان كه مربوط به وزارت بهداشت بوده اند، شدیدترین برخوردها صورت گرفته است؛ بعنوان مثال دو استاد تمام كه جزو نویسندگان ۵۸ مقاله افشا شده از طرف BMC بودند، از مرتبه استادی به دانشیاری تنزل رتبه پیدا كردند، دو استادیار قراردادی اخراج شدند و یك معاون پژوهشی دانشگاه كه بیشترین تخلف در مجموعه وزارت بهداشت را مرتكب شده بود، از سمت خود بركنار شد و تك تك این افراد برای یك سال در كمیته اخلاق وزارت بهداشت حضور پیدا می كردند و جواب دادند كه چرا چنین اتفاقی افتاده و هنوز كه هنوز است، بعضی از این افراد نتوانسته اند ارتقا پیدا كنند».
در این جوابیه با اشاره به ادعای دكتر علویان در خصوص اجبار اساتید و اعضای هیأت علمی به نوشتن مقاله در مجلات بین المللی، اعلام شده است: «آنچه اعضای هیأت علمی برای ارتقای خود انجام می دهند، برمبنای دستورالعمل شورای عالی انقلاب فرهنگی است و دستورالعمل ارتقای اعضای هیات علمی مصوبه وزارت بهداشت نیست. ما هم از این منظر به آن نگاه می نماییم كه مقام معظم رهبری بطور مشخص می گویند رشد علمی ایران نباید متوقف شود. بطور مشخص در ۲۰۱۳ پس از دور دوم ریاست جمهوری آقای احمدی نژاد، به دلیل تحریم هایی كه اتفاق افتاده بود و سوءمدیریت در دولت ایشان، برای نخستین بار رشد علمی ایران كاهش پیدا كرد و به حالت ایستا رسیدیم كه در آن ارتقای جایگاه نداشتیم. در این زمان مقام معظم رهبری به شدت تاكید نمودند كه رشد علمی ایران نباید كاهش پیدا كند. آیا به غیر از این است كه رتبه علمی ایران بوسیله چاپ مقالات بین المللی و نمایه شدن مجلات در پایگاه های اسكوپوس و مدلاین و ISI افزایش پیدا می كند؟ اگر بگوییم مقالات از این پس در مجلات داخلی كه در پایگاه های بین المللی نمایه نمی شوند، چاپ كنید، خلاف خواسته مقام معظم رهبری نخواهد بود.
در دستورالعمل ارتقای اعضای هیات علمی نمی گوییم مجله داخلی یا خارجی ؛ بلكه اگر مجله داخلی در "اسكوپوس"، "مدلاین"، یا "آی اس آی" نمایه شود، آنرا بین المللی می دانیم. بدین سبب مرز كشیدن بین مجله داخلی و خارجی یك نوع مغلطه بازی است و ما چنین چیزی نداریم.
بخش زیادی از رشد علمی ایران به خاطر مقالاتی كه است كه اساتید در طول دوره آموزشی و پژوهشی خود نوشته اند.
دكتر علویان اصرار دارند كمیته ای بی طرف در وزارت بهداشت تشكیل گردد كه ببینند چند طرح در ضمن این سال ها تصویب شده؛ احتمالاً اطلاعات ایشان ناقص است؛ چونكه تمام دانشگاه ها و مراكز تحقیقاتی كه بودجه پژوهشی می گیرند همچون "نیماد" آخر سال بایستی اطلاعات سالیانه خودرا در سامانه عتف بارگذاری كنند. بدین سبب حرف ایشان جنبه پوپولیستی دارد؛ چونكه هر سال همه باید گزارش دهند چه طرحی را برای چه كسی تصویب كردند.
ایشان مدعی هستند وقتی مجلات ایرانی مورد تحریم خارج از كشور قرار گرفتند، مورد حمایت معاونت تحقیقات قرار نگرفتند. در بحث retract شدن ایشان مدعی هستند؛ چرا وزارت بهداشت با این مساله برخورد نكرده و حالا برعكس می گویند چرا از مجلات خاطی كه عموما مربوط به انتشارات "كوثر" است، حمایت نمی گردد. در دو سال قبل ۱۵ مجله انتشارات "كوثر" از Pubmed و حداقل دو مجله همین انتشارات از scopus به علت خطاهای علمی خارج شدند كه در حقیقت بیشترین آزار را به مجلات ایرانی زد. اگر مجله ای از ایران خطا بكند، مثل این است كه فردی خطا بكند و مقاله اش ریتركت بشود، مسلما وزارت بهداشت هم باید با آن برخورد كند، نه آنكه آنرا مورد حمایت قرار دهد. دكتر موید علویان در اینجا نگاهش بصورت بالعكس حمایتی می شود!
در خصوص صحبت دكتر علویان پیرامون اینكه وزارت بهداشت پژوهشگران را مجبور می كند كه در نشریات خارجی مقاله چاپ كنند، باید بگوییم كه اگر شما به سایت انتشارات "كوثر" كه خود ایشان از موسسین آن است، سربزنید، یكی از قسمت هایی كه این انتشارات بیشترین درآمد را از آن كسب می كند ادیت زبان انگلیسی برای ارسال مقالات خارجی است؛ یعنی برای هر مقاله ۷۰۰ هزار تومان»!
در ادامه جوابیه روابط عمومی معاونت تحقیقات وزارت بهداشت با اشاره به اینكه رشد علمی در دولت احمدی نژاد كاهش پیدا كرده بود، آمده است: «این كاهش رشد علمی دغدغه رهبری بود. هیچ گاه علوم پزشكی ایران در منطقه اول نبوده؛ اما از سال ۲۰۱۷ و ۲۰۱۸ برای نخستین بار علوم پزشكی كشور از لحاظ تعداد مقالات و استنادات در منطقه اول است و این تازه در سایه تحریم ها رخ داده است.
اگر علت را بپرسید به نظر ما این مساله یك علت دارد و آن هم این است كه ما در سال حدود ۲۰۰۰ نفر از پژوهشگران برجسته كشور را به صورت مستقیم حمایت مالی می نماییم. "نیماد" چهار سال است كه در اسفند ماه از فرهیختگان علوم پزشكی كشور دعوت می كند و هر كدام از این افراد گرنت ۲۵ میلیونی دریافت می كنند، اتفاقا دكتر علویان سه بار این گرنت را از "نیماد" دریافت كرده است (و هنوز شفافیت آنرا درك نكرده و یا همكار اصلی یك پروژه تحقیقاتی مصوب دیگر در همین نیماد است)، ۷۰۰ نفر هر سال این گرنت را دریافت می كنند و ما از ۴۰۰ نفر از استادیاران جوان مستقیما حمایت مالی می نماییم، از افرادی كه دانشجوی phd by research هستند هم به صورت مستقیم حمایت می نماییم، علاوه بر آن گرنت های دیگری هم در "نیماد" همچون گرنت اصلی – گرنت با اعتبار محدود و گرنت محققین جوان به افراد داده می شود. مجموع محققانی كه در سال از آنها حمایت می شود به ۲۰۰۰ نفر می رسد و این حمایت مستقیم از ۲۰۰۰ نفر در اقصی نقاط كشور همچون گناباد و خلخال و زاهدان رمز موفقیت علوم پزشكی كشور در منطقه بعد از ۴۰ سال است. ما فكر می نماییم كه با مدیریت و تاكید بر نیروی انسانی این موفقیت در دولت فعلی رخ داده است».
منبع: نئوپدیا
این مطلب نئوپدیا را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب