در تحقیقی جدید پیشنهاد شد
غلبه بر اختلال ADHD کودکان با نقاشی و گل بازی
متخصصان روان شناسی کودکان در یک پژوهش جالب، موفق شده اند با استفاده از نقاشی و گل بازی، میزان تاب آوری را در کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه/بیش فعالی بهبود ببخشند و از این طریق، بیماری آنان را کنترل نمایند.
به گزارش نئوپدیا به نقل از ایسنا، اختلال ADHD یا نارسایی توجه/بیش فعالی، شایع ترین اختلال عصبی تحولی دوران کودکی است که نه تنها کارکرد فرد در جنبه های مختلف زندگی، بلکه وضعیت خانواده و افراد جامعه را هم تحت تاثیر قرار می دهد. در پنجمین راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی، میزان شیوع این اختلال برای بزرگسالان، ۲.۵ درصد و برای کودکان پنج درصد گزارش شده است. اگر این اختلال در کودکان به درستی تشخیص داده نشده و درمان نشود، نتیجه آن، بزرگسالانی خواهد بود که در معرض خطرات مختلفی چون ضعف عملکرد تحصیلی، شکست های شغلی، پرخاشگری مشکل در روابط بین فردی و دیگر اختلالات روان شناختی مانند سوء مصرف الکل و مواد مخدر، افسردگی و اضطراب خواهند بود.
یکی از اشکالات کودکان دارای اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی بنا بر گفته های متخصصان، ناتوانی در ایجاد ارتباط مناسب و رضایت بخش با اطرافیان بخصوص با والدین است. هرچند قطعا نمی توان مشخص کرد که در ایجاد تعارض بین والدین و فرزندان چه کسی بیشترین تاثیر را دارد، اما میتوان اظهار داشت که عدم آگاهی کافی والدین و فرزندان از مهارت های ارتباطی و نداشتن مهارت در حل مسائل، سبب بروز سازش نایافتگی ها و تعارضات می شود. بر این اساس، تاب آوری در کودکان دارای اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی از اهمیت و تاثیر بسزایی برخوردار می باشد. به صورت کلی، تاب آوری، یکی از موضوعات مطالعه شده توسط روانشناسی مثبت نگر است و کارکرد مثبت زندگی را زیاد می کند.
در ارتباط با این مورد و اهمیتی که دارد، پژوهشگرانی از دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز، تحقیقی را انجام داده اند که در آن تلاش شده است با روشی جالب، میزان تاب آوری کودکانی که مبتلا به اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی هستند، افزایش یابد. در این راستا، این محققان از نقاشی و گل بازی بهره برده اند.
این تحقیق بر روی گروهی از کودکان هشت تا ۱۱ ساله مبتلا به اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی که از مراکز درمانی شهر تهران خدمات دریافت می کردند، انجام شده است. محققان، مداخلات نقاشی درمانی، گل بازی و روش تلفیقی هر دو مورد بالا با هم را برای هر کودک و مادرش طبق برنامه بازی درمانی کودک محور به صورت دو جلسه(یک ساعته) در هفته و به مدت دو ماه اجرا نموده و سپس میزان تاب آوری آنها را بررسی کردند.
نتایج نشان داد که مداخلات نقاشی درمانی و روش تلفیقی(روش تلفیق هر دو روش نقاشی درمانی و گل بازی با هم) می توانند بشکلی مؤثر سبب افزایش تاب آوری کودکان با اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی شوند.
در این پژوهش، محققان با عنایت به اهمیت رابطه والد-کودک، مادران را به فنون بازی درمانی کودک محور تجهیز کردند تا ارتباط مثبتی با کودکان خود ایجاد کنند و در واقع از این طریق، تعارضات درونی مادران هم کمتر شد تا با موقعیت های دشوار و تنش آور و رفتار سازش نایافته فرزندان خود، بهتر برخورد کنند.
محمد مظفری، استادیار گروه روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز و همکارانش در این خصوص می گویند: «در این پژوهش از ابزارهای هنر درمانی شامل نقاشی درمانی و گل بازی به جهت سهولت ترکیب آنها با اصول تعاملات والد کودک استفاده شد. کودکان با استفاده از نقاشی آزادانه درباره افکار و احساسات سرکوب شده خود، بدون تهدید واکنش مادر صحبت کرده و به صورت خلاقانه با تغییر در مسائل، به احساس تسلط بر مشکلات رسیدند».
آنها می افزایند: «در واقع این فرایند خلاق به کودکان کمک کرد که مهارت های بین فردی خویش را گسترش داده و رفتار خود را مدیریت کرده و به بینش در حل مسائل دست یابند. کودکان با فرافکنی زندگی درونشان به نقاشی توانستند بر هیجانات خود غلبه کرده و برای حل مشکلات خود منعطف تر فکر کنند و این مورد سبب پویایی شخصیت آنها شده و در نهایت هدف است این پژوهش که همانا ارتقای تاب آوری بود محقق گردید».
اما ارتقای تاب آوری زمانی افزایش بیشتری داشت که نقاشی درمانی به همراه گل بازی به شرکت کنندگان عرضه شد. به قول مظفری و همکارانش، «کودکان در حین کار با گل به احساس آرامش رسیده و فشارهای عصبی آنان کاهش پیدا کرد. درواقع، در هنگام کار با گل، کودک دامنه وسیعی از احساسات خویش را نشان می داد، چون حالت شکل پذیری گل بالاست و آنان توانستند بدون استرس از نتایج منفی، با پرخاشگری با گل درگیر شوند و پس خوراند دریافت کنند».
بر این اساس، کودکان در هنگام کار کردن با چنین مواد ابتدایی، نیازهای واپس زده قبلی خویش را جبران کرده و به خاطرات و اندیشه های خود عینیت داده و بیش ازپیش درصدد افزایش تاب آوری خود برآمدند.
گفتنی است این یافته های جالب توجه که می توانند راهنمای مناسبی برای والدین و متخصصان باشند، در فصل نامه «سلامت روان کودک، دوره ۸، شماره ۴، ۱۴۰۰» دارای رتبه علمی - پژوهشی از کمسیون نشریات علوم پزشکی کشور انتشار یافته اند.
منبع: نئوپدیا
این مطلب نئوپدیا را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب