تاثیر روغن ماهی بر کاهش خستگی
نتایج یک مطالعه نشان میدهد مصرف روغن ماهی می تواند خستگی حاصل از فعالیت وامانده ساز را کم کند.
به گزارش نئوپدیا به نقل از ایسنا، برای کاهش خستگی در بیماران از داروهای مختلفی استفاده می شود، اما به غیر از داروهای شیمیایی مورد استفاده برای مهار خستگی، یکی از مواد خوراکی مورد استفاده دیگر برای مهار دستگاه ایمنی در وضعیت مختلف، اسیدهای چرب است. اسیدهای چرب می توانند از طرق مختلفی بر التهاب تاثیر بگذارند که برای نمونه بواسطه سطح سلول و گیرنده های درون سلولی که پیام های التهابی سلول و الگوهای بیان ژنی را کنترل می کنند، این کار را انجام می دهند. بدین سبب پژوهشگران پژوهشی را با عنوان "تاثیر چهار هفته مکمل دهی روغن ماهی بر خستگی محیطی و بازیافت بعد از فعالیت وامانده ساز در مردان جوان سالم" طراحی و اجرا کردند.
بر اساس آن چه در این مقاله آمده است؛ پژوهش انجام شده از نوع نیمه تجربی است که بصورت میدانی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با جلسات مکرر انجام گرفته است.
به گفته پژوهشگران این مطالعه، ۲۰ مرد جوان سالم بصورت نمونه در دسترس در دو گروه تجربی (روغن ماهی ۱۰ نفر) و کنترل(روغن ذرت ۱۰ نفر) قرار گرفتند، علت انتخاب روغن ذرت برای گروه کنترل نیز باتوجه به پژوهش های گذشته بود که در مجموع به نظر می رسید روغن ذرت بهترین گزینه جهت استفاده گروه کنترل است. آزمودنی ها، پرسشنامه غذایی را به مدت سه روز در هفته برای اطمینان از مصرف عادی آبزیان در رژیم غذایی خود پر کردند.
نویسندگان این مقاله می گویند: مقدار ۶ گرم روغن ماهی در روز برای آزمودنی ها در نظر گرفته شد. این مقدار سه بار در روز(هر وعده دو گرم) و همراه با وعده های غذایی استفاده شد. آزمودنی های گروه تجربی، روغن ماهی و آزمودنی های گروه کنترل، روغن ذرت را در طول چهار هفته مصرف کردند. دو روز بعد از آخر دوره مکمل دهی، آزمودنی ها در لابراتوار حاضر شدند و در روز آزمون همه آنها در وضعیت ناشتا قرار داشتند و از آنها خواسته شده بود تا ۴۸ ساعت قبل از آزمون از هر گونه فعالیت شدید بدنی بپرهیزند.
بنا بر آن چه در این مقاله آمده است؛ نحوه ارزیابی خستگی محیطی در این مطالعه، استفاده از موج M بود. اندازه گیری خستگی محیطی روی عضله ساقی قدامی انجام شد و برای این کار ابتدا الکترودهای سطحی روی سطح عضله ساقی قدامی قرار گرفت و محل این الکترودها علامت گذاری شد تا بعد از فعالیت نیز باردیگر از همین نقاط استفاده گردد.
نتایج این پژوهش نشان میدهد تفاوت معناداری در تغییرات مقادیر انقباض ارادی بیشینه عضله ساقی قدامی میان مقادیر پیش آزمون، پس آزمون و بازیافت قبل و پس از دوره مکمل دهی میان دو گروه بود.
محققان این مطالعه می گویند: باتوجه به نتایج این پژوهش و نتایج پژوهش های گذشته درباب تاثیر بارگیری روغن ماهی بر عملکرد ورزشی، بنظر می رسد که دست کم درباب کارهایی که مدت زمانی مشابه با فعالیت حاضر دارند، روغن ماهی بتواند تاثیرات به سزایی داشته باشد. همین طور باتوجه به نقش اصلی روغن ماهی برای تاثیرگذاری و مقدار مورد استفاده در این پژوهش بنظر می رسد شاید این اثرگذاری بوسیله کاهش التهاب باشد.
بر اساس نتایج این پژوهش، مصرف روغن ماهی به عنوان کاهنده التهاب، سبب کاهش خستگی و بهبود بازیافت بعد از فعالیت وامانده ساز می شود، اما در خستگی محیطی این اتفاق در انتشار عصبی-عضلانی نبوده است، بدین سبب سازوکار عضلانی یا مرکزی مسئول این بهبود است.
این مطالعه توسط رؤیا ذکری کندلجی، وحید ساری صراف از دانشگاه تبریز و مریم نورشاهی از دانشگاه شهید بهشتی انجام شده و مقاله حاصل از آن در دومین شماره چهاردهمین دوره نشریه فیزیولوژی ورزش و فعالیت بدنی انتشار یافته است.
این مطلب نئوپدیا را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب