نانوحباب، راز رشد اعجاب انگیز توت فرنگی در گلخانه های ایرانی
به گزارش نئوپدیا، فناوری نانوحباب در یک گلخانه توت فرنگی، با افزایش چشم گیر اکسیژن آب، رشد بهتر گیاه و حذف احتیاج به سموم را ممکن کرده و محصول را ۱۳ درصد افزایش داده است.
به گزارش نئوپدیا به نقل از مهر، ولید اتحادی، از فعالان حوزه کشاورزی گلخانه ای، در شهرک گلخانه ای مهستان واقع در شهر جدید هشتگرد از سال ۱۴۰۰ به بهره برداری از فناوری نانوحباب در کشت هیدروپونیک توت فرنگی روی آورده است. او با همکاری شرکت نانوفناوری سراج، دستگاه NANOX-GH-۰۵ را در سیستم آبیاری خود نصب کرده و حالا بعد از گذشت چهار سال، گزارش های عملکرد این فناوری نتایج قابل توجهی را به ثبت رسانده است.
به گفته مهندس اتحادی، استفاده از آب نانوحباب دار باعث افزایش چشم گیر اکسیژن محلول در سیستم آبیاری شده و این افزایش نه تنها رشد گیاه را بهبود داده بلکه احتیاج به خیلی از مواد افزودنی و نهاده های شیمیایی را هم کاهش داده است. طبق داده های ثبت شده در این گلخانه، میزان اکسیژن محلول در آب در حالت عادی و بدون استفاده از نانوحباب ها حدود ۵ ppm بوده است. اما بعد از نصب دستگاه NANOX، این مقدار به محدوده ۱۴ تا ۱۶ ppm افزایش پیدا کرده که بیشتر از ۲۰۰ درصد رشد را نشان داده است. این سطح از اکسیژن محلول، محیط ریشه را بشدت بهبود داده و فعالیتهای زیستی آنرا متعادل و تقویت کرده است.
یکی از مهم ترین اثرات مشاهده شده در سیستم کشت این گلخانه، حذف کامل احتیاج به مصرف قارچ کش ها بوده است. در روش های معمول کشت هیدروپونیک، بعد از اولین برداشت محصول، محیط اطراف ریشه مستعد رشد قارچ ها می شود و کشاورزان ناگزیر به استفاده از قارچ کش های شیمیایی هستند. اما به قول مهندس اتحادی، از زمان استفاده از آب نانوحباب دار، دیگر احتیاجی به قارچ کش نبوده و سلامت بستر ریشه به شکل طبیعی حفظ شده است.
از دیگر نتایج ثبت شده، افزایش قابل توجه بهره وری تولید است. میزان کل محصولات تولیدشده در گلخانه توت فرنگی مورد مطالعه، در این سال ها با افزایش ۱۳ درصدی همراه بوده و نسبت محصول ممتاز هم رشدی ۲۵ درصدی را نشان داده است. این نتایج در حالی به دست آمده اند که سایر شرایط کشت همچون نوع بستر، میزان نور، عناصر غذایی و زمان بندی آبیاری ثابت نگه داشته شده اند و تنها متغیر اصلی، افزودن نانوحباب به آب آبیاری بوده است.
افزایش غلظت اکسیژن در آب باعث بهبود تنفس ریشه، افزایش فعالیتهای زیستی مفید و مهار پاتوژن های مضر شده است. همینطور با عنایت به این که بعضی از باکتری های مفید مانند باسیلوس ها هوازی هستند، تأمین اکسیژن کافی باعث رشد طبیعی این باکتری ها شده و در نتیجه میزان احتیاج به افزودن باسیلوس به آب هم کاسته شده است. این مساله علاوه بر کاهش هزینه های تغذیه زیستی، تعادل میکروبی مناسبی را در محیط ریشه حفظ نموده است.
اثر دیگر استفاده از نانوحباب در سیستم های گلخانه ای، کاهش جلبک ها و رسوبات زیستی در لوله های آبیاری است. در سیستم های هیدروپونیک، وجود رطوبت و نور و مواد مغذی در لوله ها بستر مناسبی برای رشد جلبک و زیست توده فراهم می آورد که نیازمند شست وشوی دوره ای و افزودن مواد ضدجلبک است. اما در گلخانه مهندس اتحادی، با استفاده از آب نانوحباب دار، این پدیده به حداقل رسیده و شبکه آبیاری برای مدت طولانی تری پاک و بدون رسوب باقیمانده است.
در مجموع میتوان گفت بعد از چهار سال استفاده از فناوری نانوحباب در گلخانه توت فرنگی، تأثیرات مثبت این فناوری نه تنها در افزایش کمی محصول بلکه در بهبود کیفی، کاهش مصرف مواد شیمیایی و ارتقاء سلامت ریشه به وضوح قابل مشاهده می باشد. گزارش های مستند عرضه شده از جانب این گلخانه، مهر تأییدی بر کار آمدی دستگاه NANOX-GH-۰۵ در شرایط واقعی مزرعه ای است و می تواند بعنوان الگویی موفق برای سایر تولیدکنندگان گلخانه ای کشور مطرح شود. استفاده از فناوری نانوحباب، حالا بعنوان یکی از مسیرهای نوآورانه در ارتقاء بهره وری کشاورزی شناخته می شود؛ مسیری که هم زمان با حفظ محیط زیست، به افزایش درآمد کشاورز هم منجر خواهد شد.
این مطلب نئوپدیا را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب